[1] Prolog

Znów ten sam koszmar.
Znów ta para czerwonych oczu w mojej głowie.
Znów nie wiem co ze sobą zrobić.
Gdy zasypiam, zawsze śni mi się to samo.
Dlatego staram się nie spać.

Ciągle przeżywam bezsenne noce, śpię tylko tyle, ile wystarczy mi, by w miarę normalnie funkcjonować.
Próbowałam z tym walczyć, ale... poddałam się.

Wciąż ten okropny głos obija się po mojej podświadomości.
Wciąż widzę tę okropną twarz.
Wciąż czuję ten pieprzony strach.
Dlaczego? Czy nie wystarczająco się już wycierpiałam?
Świadomość, że to się wydarzyło, nie daje mi spać spokojnie. 

 

Wspomnienia mnie nie chcą opuścić. 

 

Dręczą mnie. 

 

Przeszłość mnie dręczy. 

 

Nie mogę od niej uciec.

Kim jestem?

Sama wciąż szukam siebie, ale mogę się przedstawić.

Nazywam się Sakura Haruno.

Ile mam lat?

Na świat przyszłam dwudziestego ósmego marca, 1986 roku. Teraz mam dwadzieścia osiem lat.
Czym się zajmuję?
Jestem pediatrą w szpitalu im. Aiko Misaruzawy, zajmuję się małymi pacjentami od pół roku.

Mój cel?

Uwolnić się od przeszłości i zbudować swoje życie na nowo.

 

 ~*~

 

Nagle zostałem ojcem. 

Samotnym ojcem.

Moja ukochana zostawiła mnie z rocznym synem — Yuu. Teraz ma on już pięć lat.

Musiałem się szybko wziąć w garść. 

Zacząłem pracować w firmie ojca.

Uwolniłem się od przeszłości.

Zacząłem budować swoją i syna przyszłość, chcąc zapewnić mu dzieciństwo, które będzie wspominać z uśmiechem.

Tylko, że... nie potrafię.

Mówię, że uwolniłem się od przeszłości, a tak naprawdę, to dalej mnie męczy.

Dręczy mnie nostalgia za kobietą, którą kochałem, z którą chciałem spędzić resztę swojego życia.

Zapomnienie... nie chcę zapominać. Chcę ją dalej mieć w pamięci.

Ona mnie zniszczyła.

 

Mnie i moje życie.

 

Nagle musiałem się dopasować do rzeczywistości.

 

Nagle zniknęła.

 

Ona mnie goni.

 

A ja nie chcę od niej uciekać.

 

Chociaż... nie, nawet teraz jestem w błędzie.

 

Ja chcę, ale się boję. Boję się, że zostanę sam. W mojej podświadomości ona wciąż jest przy mnie.

 

Kim jestem?

Wciąż szukam odpowiedzi na to pytanie.

Jestem Itachi Uchiha.

Ile mam lat?

Dziewiątego czerwca skończę dwadzieścia dziewięć lat.

Czym się zajmuję?

Jestem wiceprezesem w firmie ojca.

Mój cel?

Pozbierać się i pomóc kroczyć przez życie synowi.

 

***

Prolog dość krótki, za co bardzo przepraszam. ^^" Rozdziały będą na pewno dłuższe i starać się będę wstawiać je często. ^^
Czekam na Wasze komentarze, gdyż naprawdę jestem zniecierpliwiona, co inni sądzą o tym. c: smut, nie mam przyjaciół, którzy by skomentowali

Tak więc... to chyba wszystko na teraz. :"3
Ściskam i pozdrawiam,
Suzue. ☻

~Cześć~

Hej!
Po wielu dniach zastanawiania się nad założeniem własnego bloga o tematyce Narutowskiej, postanowiłam spróbować swoich sił!
Swoją drogą, powinnam się wpierw przedstawić — moim pseudonimem literackim od dziś staje się Suzue i chciałabym Was powitać na moim blogu.
Przedstawię Wam w skrócie historię jego założenia — ślęczałam w dzisiejsze, poniedziałkowe popołudnie, czytając swoje ulubione blogi, myśląc sobie "miło by było mieć własne opowiadanie do którego czytają inni" i tak oto tutaj jestem.
To będzie opowiadanie o tematyce ItaSaku, z tego co zauważyłam — jednego z najpopularniejszych paringów z Naruto oraz mój ulubiony.
Tytuł — „Bezsenne Noce” — będzie mieć dość spore znaczenie, co najprawdopodobniej zauważycie już w prologu, który możliwe, że pojawi się jeszcze dziś.
Ze spraw organizacyjnych to tyle, mam jedynie prośbę, do osób prowadzących blogi o tematyce Narutowskiej, by zostawiły mi link do swoich stron w komentarzach w podstronce spam, ponieważ powoli kończą mi się opowiadania, które mogłabym przeczytać. ^^ Nie zapominajcie jedynie, że miło by było, gdybyście również coś od siebie dali, a nie bym tylko ja miała czytać blogi innych.
Myślę, że to wszystko.
 ~Blog uważam za oficjalnie otwarty!
Suzue